Pang-uri at Kaantasan Nito

Ang pang-uri ay mga salitang nalalarawan o nagbibigayturing sa pangngalan at sa panghalip.



Ang pang-uri ay may kaantasan o kasidhain. Ito ay ang mga sumusunod:



1. Lantay – kung ang tuon ng paglalarawan ay nakapokus sa isang bagay lamang. Ito’y basal na paglalarawan.

2. Pahambing – kung ito ay naglalarawan ng dalawang tao, bagay, lugar, hayop, Gawain, pangyayari. Ang paglalarawan ay nakatuon sa dalawa:

a. Pahambing na Magkatulad

Sa magkatulad na katangian ay gumagamit ng mga panlaping gaya ng magka-, sing-, sim-, sin-, magsing-, magsim-, magsin-, ga-, pareho, kapwa.

b. Pahambing na Di-magkatulad

1) Palamang – nakahihigit sa katangian ang isa sa dalawang pinaghambing. Gumagamit ng higit, lalo, mas, di-hamak.

2) Pasahol – kulang sa katangian ang isa sa dalawang pinaghahambing.Gumagamit ng di-gaano, di-gasino, di-masyado.

3) Pasukdol – kapag ang paglalarawan o paghahambing ay katauon sa higit sa dalawang bagay o tao. Ang paglalarawan o paghahambing ay maaaring pinakamababa o pinakamataas. Ang paglalarawan ay masidhi kung kaya maaaring gumamit ng mga katagang sobra, ubod, tu

Ay, talaga, saksakan, hari ng, at kung minsa’y pag-uulit ng pang-uri.